Naming and Shaming van belastingprofessionals

21 januari, 2019

De Staatsecretaris van Financiën heeft een wetsontwerp ter internetconsultatie voorgelegd. Onderdeel van dat wetsontwerp is dat de Belastingdienst kan overgaan tot het openbaar maken van opgelegde vergrijpboetes aan belastingprofessionals, zoals bijvoorbeeld administrateurs, accountants, belastingadviseurs en trustkantoren.

Wat en waar wordt er openbaar gemaakt?

Openbaar wordt gemaakt de naam van degene die een zogenaamde vergrijpboete gekregen heeft, het kantoor waaraan deze is verbonden en het vestigingsadres van dat kantoor. Dus de verwijten die ten grondslag hebben gelegen aan de boete of de daaraan ten grondslag liggende feiten, worden niet geopenbaard. Openbaarmaking van de boeteoplegging vindt plaats door vermelding op de website van de Belastingdienst.

Een vreemde eend in de bijt

De beoogde openbaarmaking is een vreemde eend in de bijt van de belastingheffing. Belastingheffing is omgeven door een strikte geheimhouding en dat geldt tot en met de fiscale procedures in het geval er een geschil is tussen de Belastingdienst en de belastingplichtige. De procedures omtrent de boeten worden in beginsel wel in het openbaar gehouden, maar dat is in feite een wassen neus nu aan deze openbaarheid geen ruchtbaarheid wordt gegeven.

Motivering voor deze drastische maatregel

Door de discussie naar aanleiding van de Panama Papers in het parlement, heeft bij de Staatssecretaris het idee postgevat dat belastingprofessionals belastingplichtigen behulpzaam kunnen zijn bij het ontwijken of ontduiken van de belastingheffing. Ook de zogenaamde Bulgarenfraude waarbij op grote schaal ten onrechte uitkeringen werden aangevraagd, ligt aan deze maatregel ten grondslag. De Staatssecretaris wil diegene die beroepsmatig belastingontduiking en het foutief aanvragen van toeslagen faciliteert, aanpakken.

Waarop kan een vergrijpboete zien?

Een belastingprofessional kan worden geconfronteerd met een vergrijpboete in het kader van zijn beroepsuitoefening wanneer hij bijvoorbeeld als medepleger of medeplichtige betrokken is geweest bij het op de onjuiste wijze nakomen van de fiscale verplichtingen van een belastingplichtige. Een vergrijpboete is echter een zeer ruim begrip. Daaronder valt bijvoorbeeld ook “grove schuld”. Dat kan omschreven worden als een “slordigheid”. Maar onder de vergrijpboete valt ook het bewust, en dus opzettelijk, doen of nalaten. Met andere woorden: het publiceren van een vergrijpboete als zodanig, geeft geen enkel inzicht in wat de belastingprofessional nu daadwerkelijk wordt verweten. Ondertussen wordt hij wel aan de schandpaal genageld!

Een slecht voorstel

Het publiceren van opgelegde vergrijpboeten vind ik een slecht voorstel. Een publicatie is een gelijke straf in alle gevallen. Voor zowel degene die bijvoorbeeld een (te) scherp advies heeft gegeven of slordig is geweest, als degene die bijvoorbeeld zwarte omzet heeft witgewassen. Dat is dus een onrechtvaardige straf. Indien publicatie al als straf zou moeten worden ingevoerd (ik ben daar geen voorstander van!), dan zou dat beperkt moeten worden tot die gevallen die er toe doen: de belastingprofessional die opzettelijk samen met zijn cliënt fraude pleegt en de Belastingdienst bewust om de tuin probeert te leiden. De publicatie moet dan wel inzicht geven in de gronden en de verwijten. Anders is het een zinloos bericht. Sterker nog: een publicatie op de site van de Belastingdienst is misschien nog wel (gratis) reclame: belastingplichtigen die de grenzen willen opzoeken en daar zo nodig over heen willen gaan, weten dan welke adviseur ze in de arm moeten nemen!

Was dit artikel nuttig?

Wij bespreken graag uw persoonlijke situatie tijdens een vrijblijvende kennismaking met een voor uw situatie relevante specialist.

Een van onze adviseurs neemt binnen uiterlijk één werkdag contact met u op om samen een afspraak in te plannen